Neden olur.
Hayatındaki her yetişkin bir çeşit histeri ile karşılaşır. Bu durumda, özellikle dışarıdan gelenlerle, kolayca kaybolup kendiniz üzerinde kontrol kaybedebilirsiniz. Bazen en iyi anneler bile bebeğinin histerisinden önce çıkmazlar. Böyle durumlarda, bir çocuğun sinir krizi nedenlerini düşünmenin en iyi yolu. Örneğin, bir çocuk bazen dikkatinizi çekmez ve bu şekilde kazanmak için mücadele eder.
Çocuklar 1 yaşından itibaren kaprisli olmaya başlar. Bu, çocuğun bu çağda sadece kendi ihtiyaçları ve istekleri ile yaşadığı gerçeğinden kaynaklanmaktadır. Fakat böyle bir alışkanlık çocuğun doğasına sabitlenebilir ve yetişkinliğe geçebilir.
Nasıl davranır ve bebeğin histerikleri ile başa çıkmak için?
- Bir histerik yeniden canlanırsa, en önemli şey panik yapmamaktır. Sonuçta, çocuğun düşüncelerini ve arzularını ifade edebildiği için büyümeye başladığı bir işarettir.
- Bazen bir çocuk sizi manipüle etmeye ve istediği herşeyi almaya çalışır. Manipülasyonu devre dışı bırakmak yeterince kolaydır, sadece çocuğunuzu izleyin. Ağladığına ve ona sakinleşmesine nasıl yardımcı olduğuna dikkat edin. Çocuğun sizi manipüle etmeye çalıştığını anlarsanız, onun eylemlerini onaylamadığınızı ona açıklığa kavuşturalım.
- Bebeği kollarınıza alabilir, sıkıca tutun ve bebeğin sakinleşmesini, sempati duymasını, tercihen tek, sıklıkla tekrarlanan bir cümle ile ifade etmesini bekleyebilirsiniz.
- Çocuğun ruh hali ve arzuları, ilgi alanları ve sorumlulukları hakkında daha sık konuşmaya çalışın.
Bir psikologun tavsiyesi aşağıdakilere dayanır: Çocuklarımızın histerikleriyle savaşmak için, öncelikle onların doğasını anlamamız gerekir. Çocukluk dönemi tahrişinin ana nedeni, yorgunluk, kötü sağlık, bir şeyin beklentisi, doyurucu olmayan arzu, korku, yetişkinleri etkileme isteği.
Çocuk tantrumlarının önkoşulları çoğu durumda hemen tanınabilir. Örneğin, bir çocuk acıkmışsa, o zaman markete götürmeyin. Sonuçta, o büyük olasılıkla, lezzetli bir şey istiyor.
Psikologlar iki tür histeriği ayırt eder:
1) Karakterin histerikleri. Bu durumda, çocuk tüm olumsuz özelliklerini göstermeye çalışır. Bu histerinin amacı, geliştirilen duygusal gerginliği ortadan kaldırmaktır. Uykuya, yiyeceğe, fiziksel rahatlamaya veya sadece heyecanlı bir duruma duyulan gereksinim de bu aksaklıklara neden olabilir.
2) Manipülatif histerikler. Amacı, diğer insanları kontrol etmeye çalışmaktır. Böyle histerik bir reddini aldığında çocukta başlar: Başka bir çocuğun zaten oynadığı bir oyuncakla oynamak ister; Oturma odasında halı üzerinde dans etmek ve aynı zamanda portakal suyu içmek istiyor; Duvarları keçeli kalemlerle boyamak istiyor. Bu durumda, solunum alanı faydalı olabilir. Bunun özü çocuğu, insanlardan uzak durabileceği sessiz ve güvenli bir yerde çıkarmaktır.
Hayattan bazı örneklere bakalım.
Belirli bir durumu hayal edelim. Örneğin, çocuğunuz, toplu taşımada olmak, çocuğunuz dondurma yemeyi istedi. Bunu yapmasına izin vermedin ve bebeğin histerikleşti.
Psikologlar böyle durumlarda öneride bulunur:
- Yabancı yolcuların ve paniğin müdahaleci görünüşüne dikkat etmeyin. Sonuçta, her biri benzer durumlarla karşılaşır ve sizi anlayabilir.
- Çocuktan önce gösteri öncesi histerinin nedensel etkisinden kurtulur. Örneğin, pencereden dondurma dökün veya bir torbaya saklayın. Aynı zamanda, çocuğa kaprisli olmayı bırakmazsa, bir daha asla dondurma almayacağı söylenmelidir.
- Çocuğunuza eve gelene kadar bekleyemeyeceğinize ve lezzetli ve tatlı bir dondurma yiyerek yemeğe çıkamayacağınızı söylemek için dondurmayı bir torbaya ve kulağınıza sakince koyabilirsiniz.
- Yukarıdaki yöntemler yardımcı olmazsa, psikologlar çocukların dikkatlerini çekmemeleri ve "çığlık atma ve sakin olma" ilkesi üzerinde hareket etmemelerini tavsiye ederler. Birçok anne kendi deneyimlerinde bu yöntemin çalışması konusunda ikna olmuştu.
Başka bir örnek - bir çocuk oturma odasında portakal suyu içmeyi ısrar ediyor. Yeni bir halıyı kirletmesini istemediğinden, ona bir seçenek sun:
- Suyu dondur
- Mutfakta meyve suyu
- Oturma odasında su içmek
Psikologlar çocukların sinir bozukluğu ile mücadele için çeşitli kuralları ayırt ederler.
- İlk olarak, çocuğun histeriklerini almayın. Davranışlarını sevmediğinizi ve hareketlerini onaylamadığınızı bilmeniz gerekir.
- İkinci olarak, çocuğu izole etme olasılığını dışlama. Sakinleşebileceği sakin bir yere götürülmeli.
- Üçüncüsü, çocuğu olumsuz ve kabul edilebilir şekillerde dahil olmak üzere duygularını ifade etmeyi öğretmeye çalışın.
- Dördüncü, eylemlerinizde tutarlı olun.
Çocuğumuzun bizimkiyle aynı kişi, arzularımız ve ilkelerimizle olduğunu unutmayınız. Ve o da, belirli durumlarda öfkeli ve üzgün olma hakkına sahiptir. Ama eğer olumsuz duygularla yakalanırlarsa, bebeğe saygı ve sabır göstermeye çalışın.