Çocukla iletişimi sınırlamak

Ebeveynler boşandıktan sonra, çocuk, kural olarak, ebeveynlerinden biri ile kalır. Bakım için ikinci ebeveyn, yaşından önce nafaka öder. Çocuğun tüm akrabalarıyla iletişim kurması ve bunları bilmesi ve ebeveynleri ile iletişim kurma hakkı vardır. Kişisel güdülerden veya kişisel nefretten yasaklanması imkansızdır. Ebeveynler birbirleriyle barışçıl bir şekilde görüşemezlerse ve kızları veya oğulları ile iletişim kurarlarsa, mahkeme buna vesayet ile vesayet ve vesayet kurumlarının katılımıyla karar verebilir.

Alacak:

Ebeveyn boşanması çocuk ruhuna ciddi şekilde çarpıyor. Çocuğun hem anne hem de babayı sevmesinden sonra ve suçlu olmadığı için, ebeveynler birlikte yaşamak istemezler. Hayatının bu zor döneminde, akrabaları ve diğer ebeveynleri ile iletişimi engellememek için zihinsel travmalardan bir çocuk korunmalıdır. Küçük bir çocuğun her iki akrabayla iletişim kurma ve akrabalarını tanıma hakları yasal olarak sabittir.

Çocuğun yanında kalan ebeveyn, diğer eş için olumsuz duygular yaşar, ancak bunların hepsi, kızıyla ya da oğluyla iletişimi kısıtlamasına izin verdiği anlamına gelmez. Sadece çocuğun en iyi çıkarındaysa sınırlanabilir. Ve bunu yapmak için mahkemeye yazılı bir başvuru yapmalı ve bu konuda vesayet ve vesayet kurumlarına haber vermelisiniz.

Mahkemenin bu davayı ele alabilmesi için, iletişimin kesintiye uğramasının ve sınırlandırılmasının reşit olmayanların çıkarlarına uygun olduğuna dair kanıt sunması gerekir. İkinci ebeveynin bir tarihte rastgele bir şekilde geldiği belgelenmelidir: alkolik veya narkotik zehirlenme durumunda, alkolik ya da uyuşturucu bağımlısı, içeriği ödemez, çocuğun ruhunu olumsuz yönde etkiler.

Sadece bir mahkeme, iletişimin kesintiye uğramasına veya kısıtlanmasına karar verebilir. Diğer durumlarda, çocuğun akrabaları veya ikinci bir ebeveyn ile iletişim kurmasını önlemek kanuna aykırıdır. Mahkemenin iletişimi kısıtladığı veya kesintiye uğradığı ebeveyn, karşı dava açabilir ve kızının ya da oğlunun onunla iletişim kurması gerektiğini kanıtlar; çünkü o, değerli bir insandır ve çocukla iletişim kurabilir.

Çocuğundan ayrı yaşayan bir ebeveyn, kendi yetiştirilmesinde yer alabilir, çocuğun eğitimi ile ilgili sorunları çözmek için çocukla iletişim kurma hakkına sahiptir.

Çocuğunun yaşadığı ebeveyn, çocuğun diğer ebeveyn ile iletişimine müdahale etme hakkına sahip değildir, eğer bu iletişim çocuğun ahlaki gelişmesine, zihinsel ve fiziksel sağlığına zarar vermezse.

Ebeveynler, ayrı ayrı yaşayan ebeveynler tarafından ebeveynlik haklarının nasıl kullanılacağı konusunda bir anlaşma yapabilirler. Anlaşma yazılı olarak sonuçlandırılmalıdır.

Ebeveynler bir anlaşmaya varmazlarsa, aralarındaki ihtilaf, velilerden birinin talebi üzerine, vesayet makamının katılımıyla mahkeme tarafından çözülebilir.

Suçlu ebeveyn mahkemenin kararına uymazsa, medeni hukuk tarafından sağlanan tedbirler ona uygulanır. Mahkeme kararlarına uyma konusunda kötü bir başarısızlık olması halinde, ebeveynlerden biri ayrı yaşayan bir çocukla iletişime müdahale ettiğinde, mahkeme çocuğun görüş ve çıkarlarını dikkate alarak bir karar verebilir ve çocuğu kendisine devredebilir.